3 na 10 pracowników nie ufa swojemu szefowi, a 4 na 10 rozważa odejście z pracy

Barometr Talentów pokazuje, jak czują się pracownicy w Polsce – czy są zadowoleni z pracy, czy wierzą w swoje umiejętności i czy mają poczucie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Składają się na niego trzy indeksy: wellbeingu, satysfakcji z pracy, poczucia pewności zawodowej i stabilizacji. Wskaźnik ogólny dla Polski wynosi 69%, co oznacza, że większość pracowników ocenia swoją sytuację w pracy dość pozytywnie. To wynik o 1 punkt procentowy wyższy od średniej globalnej (68%). Mimo tej przewagi dane z raportu ujawniają niepokojące tendencje – rosnącą presję i coraz niższą satysfakcję zawodową.

Indeks wellbeingu dla Polski wynosi 68%, co oznacza, że większość pracowników ma poczucie, że pracodawca dba o ich dobrostan. Na pozytywny wynik wpływa przede wszystkim silne poczucie sensu pracy – aż 85% badanych uważa, że wykonywane przez nich zadania mają znaczenie i cel. Wyzwaniem pozostaje jednak wysoki poziom stresu, którego doświadcza ponad połowa (53%) pracowników w Polsce. Tylko 40% respondentów deklaruje niski lub zerowy poziom odczuwanego napięcia. To wyraźna luka na tle pozytywnych danych – 78% pracowników przyznaje, że identyfikuje się z wizją i wartościami firmy, a 72% czuje, że otrzymuje odpowiednie lub pełne wsparcie od pracodawcy w zakresie work-life balance. 

– Wskaźnik wellbeingu daje relatywnie dobry obraz. Większość pracowników w Polsce deklaruje, że czuje się zaopiekowana przez swojego pracodawcę. Ale nie możemy ignorować drugiej strony medalu, aż jedna czwarta nie otrzymuje takiego wsparcia. To znacząca grupa, która nierzadko zmaga się z przeciążeniem czy brakiem balansu między pracą a życiem prywatnym. Widzimy to wyraźnie w codziennej pracy rekrutacyjnej. Kandydaci coraz częściej podejmują decyzje o zmianie pracy nie dlatego, że chcą awansować czy zwiększyć zarobki, ale dlatego, że chcą odzyskać kontrolę nad swoim życiem. Wybierają mniej wymagające role, rezygnując z części wynagrodzenia, by mieć mniej presji i większy wpływ na swój rytm pracy – mówi Tomasz Walenczak, dyrektor generalny ManpowerGroup w Polsce.

– Jeśli organizacja deklaruje wspieranie work-life balance, a jednocześnie promuje kulturę ciągłej dostępności i przepracowania, trudno mówić o rzeczywistej równowadze. Deklaracje powinny znajdować odzwierciedlenie w codziennych działaniach. Pracownicy oczekują autentyczności. Jeśli wellbeing jest określany jako priorytet konieczne jest wdrażanie rozwiązań potwierdzających tę wartość w praktyce. Elastyczność należy traktować nie jako benefit, lecz standard nowoczesnego środowiska pracy. Zdrowa kultura organizacyjna zaczyna się od liderów.  To kadra menedżerska nadaje ton relacjom w zespole, decydując, czy pracownicy czują się wspierani, czy jedynie rozliczani, a także jaka atmosfera panuje w organizacji – mówi Agnieszka Krzemień, coach kariery, managerka marki Right Management Talent Solutions. 

Ponad połowa (57%) talentów nad Wisłą czuje satysfakcję z wykonywanej pracy i nie planuje zmian zawodowych w ciągu najbliższych sześciu miesięcy. Jednak ponad jedna trzecia pracowników w Polsce (39%) deklaruje brak komfortu w obecnym miejscu zatrudnienia i rozważa zmianę pracy w podobnym okresie. Stabilność zatrudnienia deklaruje dziś 65% pracowników, a 60% zatrudnionych wierzy, że bez większych problemów znalazłoby nową pracę w ciągu pół roku. Na tle tych danych szczególną uwagę zwraca obszar relacji z przełożonymi – aż 29% respondentów nie ufa swoim menedżerom w kwestiach związanych z rozwojem zawodowym. 

Według Agnieszki Krzemień, brak aktywnego poszukiwania nowego miejsca pracy niekoniecznie świadczy o zadowoleniu pracownika, często to po prostu efekt ostrożności. - Niepewność gospodarcza, inflacja, napięcia w sektorach, wszystko to przekłada się na ostrożność pracowników. Nawet jeśli nie czują satysfakcji, wolą nie ryzykować. Często dzieje się tak nawet gdy pracownicy nie są do końca przekonani, że to odpowiednie środowisko pracy. Dodatkowo procesy rekrutacyjne stały się długie i wymagające. Czasem to trzy rozmowy, a czasem osiem. Do tego duża konkurencja i niepewność, czy opłaca się przechodzić cały proces. Wniosek jest zatem taki, że zatrzymanie pracownika w organizacji nie zawsze oznacza sukces. Może to być jedynie efekt braku ruchu spowodowanego obawą przed zmianą – dodaje ekspertka.

Wskaźnik poczucia pewności siebie wśród pracowników w Polsce wynosi 79%. Wpływa na to m.in. silna wiara w posiadane kompetencje, aż 92% badanych uważa, że ma odpowiednie umiejętności i doświadczenie do wykonywania swojej pracy. Dodatkowo 77% pracowników dostrzega możliwość osiągania swoich celów zawodowych w ramach organizacji. Mimo deklarowanego dostępu do najnowszych technologii (81%) i teoretycznych szans na awans (65%), blisko co trzeci pracownik w Polsce (27%) przyznaje, że nie widzi realnych perspektyw rozwoju. 

– Część osób deklaruje, że jest zadowolona z pracy, ale jednocześnie mówi o braku komfortu. To zjawisko biernej lojalności, pracownicy zostają, ale bez zaangażowania. Takie osoby mogą nie szukać aktywnie nowej pracy, ale są otwarte na oferty i często rozważają je, nawet jeśli mają stabilne zatrudnienie. Szczególnie niepokojący jest brak zaufania do przełożonych. W branżach specjalistycznych, jak IT, finanse, inżynieria, gdzie rozwój pracowników jest kluczowy i nieustanny, taka luka w relacji z menedżerem może prowadzić do szybkich decyzji o odejściu. Firmy zmagają się z ograniczoną dostępnością kandydatów, dlatego utrata pracownika z powodu złej relacji z przełożonym to często koszt kilku miesięcy rekrutacji, wdrożenia i utraconej ciągłości projektowej. Dzisiejsze dane pokazują, że dobrostan, satysfakcja i poczucie rozwoju nie są już dodatkiem, lecz fundamentem nowoczesnego środowiska pracy – podsumowuje szef ManpowerGroup.